ติดตามผ่านช่อง : Siammongkol Youtube Channel

รามเกียรติ์ ตอนที่ 24 ไมราพเรียนวิชา

ท้าวมหายมยักษ์ ผู้ที่ได้สืบราชสมบัติจากท้าวสหมลิวัน, ผู้ปกครองยักษ์ แห่งกรุงบาดาล, ได้ปกครองเมืองบาดาลมายาวนาน จนมีอายุได้ห้าหมื่นปี, ได้ตรัสแก่อัครชายา ว่าพระบิดาได้สั่งเสียไว้ว่ามิให้คบกับทศกัณฑ์, จงบอกกับลูกหลานให้ปฏิบัติสืบต่อไป, เมื่อสั่งเสียแล้วก็สวรรคต

ไมยราพเป็นพญายักษ์ที่เป็นบุตรของท้าวมหายมยักษ์, เมื่อพระราชบิดาสวรรคตแล้ว ก็เศร้าใจ, และคิดไปว่าตัวเรานี้ได้ปกครองเมืองแทนบิดาแต่ยังไม่มี ฤทธิ์เดช และวิชา, จึงคิดที่จะไปหาพระฤาษีสุเมธ, เพื่อให้ท่านได้สอนวิชาให้, ว่าแล้วก็ ไปลานางจันทประภา ผู้เป็นมารดา,แล้วก็ขึ้นจากเมืองบาดาล แทรก พื้นดินขึ้นไป, เมื่อถึงอาศรมพระฤาษีสุเมธ, ไมยราพ ก็เข้าไปถวายตัวเป็นศิษย์, พระฤาษีสุเมธก็มีความยินดีและสอนวิชา ผูกจิต นิทรา สะกดทัพให้, พร้อมทั้งมอบ กล้องเป่าสรรพยา, วิชาหายตัว, และวิชาอยู่ ยง คงกระพันให้, ไมยราพก็ร่ำเรียนจดจำ และใช้ได้อย่างชำนาญ

เมื่อพระฤาษีเห็นว่าไมยราพ มีความชำนาญในด้านสรรพวิชาแล้ว, ก็บอกกับไมยราพ ว่าจะใช้พระเวทย์ถอดใจ ถอดดวงจิตให้, วิชานี้ใครฆ่าไม่ตาย โดยให้ไมยราพไปทำพิธีกองกูณฑ์อัคคี โดยการนั่งภาวนาต่อหน้ากองไฟ จนครบ 15 วัน, พระฤาษีสุเมธจึงได้ ทรงญานแก่กล้า, เสกน้ำ รดร่างกาย ไมยราพ และร่ายคาถาเป่าไป, ขณะนั้นท้องฟ้าอากาศเกิดบรรยากาศ มืดครึ้มไปทั่ว, เพราะอำนาจของพระเวทย์คาถา, จิตของไมยราพก็ออกจากร่าง, โดยกลายเป็น แมลง ภู่ ทอง, บินออกจากปาก เวียนสามรอบ แล้วก็บินไป เชยชม ดอกไม้,แล้วก็กลับมายังตัวไมยราพ, พระฤาษีสุเมธเห็นดังนั้น ก็หยิบเอา แมลงภู่ นั้นยื่นให้กับ ไมยราพ, เพื่อ เอาไปเก็บซ่อนไว้ ที่เขาตรีกูฎ, แล้วบอกกับไมยราพ ว่าต่อไปนี้ ร่างกายจะคงทนทรหด, แม้นว่าใครคิดทำร้าย ฆ่ายังไงก็ไม่ตาย

ไมยราพได้ฟังก็ดีใจ รับแมลงภู่ทอง จากพระอาจารย์, แล้วก็กราบลาพระฤาษีสุเมธ นำแมลงภู่ไปซ่อนไว้ที่เขาตรีกูฎ, จากนั้นก็กลับไปยังเมืองบาดาล.