รามเกียรติ์ ตอนที่ 6 พระนารายณ์ปราบนนทก
ท้าวลัสเตียนครองกรุงลงกาเรื่อยมา มเหสีสี่องค์ก็ตั้งครรภ์และคลอดออกมาเป็นกุมารทั้งหมด
-นางสุมณฑาเทวี (สุนันทา) คลอดบุตรชายออกมาตั้งชื่อว่า “กุเปรัน”
-นางจิตรมาลีเทวี คลอดบุตรชายออกมาตั้งชื่อว่า “เทพนาสูร”
-นางสุวรรณมาลัยเทวี คลอดบุตรชายออกมาตั้งชื่อว่า “อัครธาดา”
-นางวรประไพเทวี (ประไพ) คลอดบุตรชายออกมาตั้งชื่อว่า “มารัน”
เว้นแต่เพียงนางรัชดาเทวีเท่านั้น ที่ยังไม่มีบุตร
ยังมีอสูรเทวบุตร ชื่อว่า “นนทก” ทำหน้าที่ล้างเท้าเทวดาที่จะเข้าเฝ้าพระอิศวรที่บันไดเชิงเขาไกรลาส มาช้านาน เหล่าบรรดาเทวดาที่มาเข้าเฝ้าพระอิศวร มักจะหยอกล้อนนทกอยู่เป็นประจำ ไม่ว่าจะตบหัวถอนผม เมื่อถูกเทวแกล้งถอนผมทุกวี่วัน นานเข้าก็หัวล้าน เวลาใดที่นนทกส่องดูเงาตัวเองในอ่างน้ำล้างท้ำก็นึกเสียใจ และคับแค้นใจ ที่เทวดามาดูหมิ่นตน จึงคิดว่าจะต้องล้างแค้นให้จงได้ คิดแล้วจึงได้เข้าไปเฝ้าพระอิศวรเพื่อขอพร
เมื่อเข้าไปถึงไกรลาสวิมารที่ประทับของพระอิศวร ถวายความเคารพแล้ว ก็รำพึงรำพันต่อหน้าพระอิศวรว่า ตนเป็นผู้รับใช้พระอิศวรโดยทำหน้าที่ล้างเท้าให้เทวดามาช้านาน นับเวลาได้แสนโกฏิปี แล้วก็ร้องไห้ครำครวญ แล้วทูลขอพรจากพระอิศวร ฝ่ายพระอิศวรเห็นว่า นนทกร้องให้คร่ำครวญ ก็เกิดความเมตตาสงสาร จึงตรัสถามนนทกไปว่า เจ้าอยากได้พรอันใดจากเรา นนทกจึงกราบทูลไปว่า ข้าพเจ้าขอพรจากพระองค์ท่าน “ขอให้นิ้วชี้ของข้านี้เป็นนิ้วเพชร มีฤทธิ์เดชชี้ผู้ใดผู้นั้นจะตายในทันที” พระอิศวรเห็นว่านนทกเป็นข้ารับใช้มาช้านาน จึงประทานพรให้นิ้วเพชรแก่นนทกไปตามที่ปราถนา เมื่อได้รับพรแล้วนนทก ก็กลับมาทำหน้าที่ล้างเท้าเทวดายังตีนเขาไกรลาสดังเดิม
มื่อกลับมาถึงเชิงเขาไกรลาส ก็ลำลองว่าตนเองได้รับพรแต่พระอิศวรมาแล้ว ไม่ต้องกลัวผู้ใดมารังแกอีก เมื่อเทวดา พญาครุฑต่างก็ได้มาที่ไกรลาสเพื่อเข้าเฝ้าพระิศวรดังเช่นเคย เมื่อมาถึงแล้วก็ทำการล้างเท้าโดยนนทกและ ทำการหยอกล้อ นนทก ที่เคยทำทุกครั้งโดยการลูบหัวและถอนผม เมื่อนนทกกถูกทำดังนั้น ก็โกรธแล้วด่าทอออกไป ว่าทำไมมาแกล้งกัน ด้วยความโกรธจึงชี้นิ้วเพชรที่ได้รับพร มานั้นออกไป ชี้ไปถูกเหล่าเทวดา พญาครุฑ ที่มาแกล้งนั้นผู้ใดโดนชี้ก็ตายในทันที
เมื่อพระอินทร์ เห็นเหตุการณ์โดยทิพจักษุญาน ว่านนทกได้รับพรมีนิ้วเพชร แล้วชี้เทวดาตายไปจำนวนมาก ก็เข้ารีบเร่งมาเฝ้ากราบทูลเรื่องให้พระอิศวรทราบ พระอิศวรจึงมีบัญชา ให้ไปเชิญพระนารายณ์มาเข้าเฝ้า เพื่อมอบหมายให้ไปปราบนนทกผู้นี้เสีย เมื่อได้รับคำสั่งจากพระอิศวร พระนารายณ์ก็แปลงกายมาเป็นเทพอัปสรสววรค์ แล้วเหาะไปใกล้ๆ ยังสถานที่ที่นนทกจะเดินผ่านมา เมื่อเห็นนนทกเดินมาก็เห็น เทพอัพสรสวรรค์ ผู้มีรูปโฉมงดงามอ้อนแอ้น ก็หลงรักเสน่หา จึงได้เข้าไปซักถามและเกี้ยวพาราสี
ฝ่าย อัปสรสวรรณ์ ร่างแปลงของพระนารายณ์ ก็ตอบไปว่า “นนทกเจ้านี่ช่างบังอาจนัก กล้ามาทักทายพูดจากับเรา สุวรรณอัปสร ผู้เป็นนางฟ้อนผู้รับใช้ขององค์พระอิศวร ” นางสุวรรณอัปสรจึงออกอุบาย นนทกโดยการให้นนทรำตาม แล้วนางสุวรรณอัปสร ซึ่งเป็นพระนารายณ์แปลงมาก็เรื่อมร่ายรำ โดยนนทกก็ร่ายรำตามด้วยความเสน่หา
นนทก ร่ายรำ ตามนางอัปสรไปเรื่อยๆ จนถึงท่าที่เรียกว่า “นาคาม้วนหาง” ที่ต้องจีบนิ้วแล้วชี้ไปที่ขาตัวเอง เมื่อนนทกเผลอรำตามก็ใช้นิ้วเพชรชี้ไปที่ขาตัวเอง ด้วยอำนาจของนิ้วเพชร นนทกจึงขาหักล้มลงทันที ส่วนนางสุววรณอัปสรก็กลับกลายร่างเป็นพระนารายณ์เหยียบหน้าอก นนทกไว้พร้อมที่จะสังหาร
เมื่อนนทก เห็นว่านางอัปสรนั้นคือพระนารายณ์ ด้วยความโกรธจึงเอ่ยปากถามไปว่า
“ตัวข้าทำผิดเรื่องอะไร ทำไมพระองค์ท่านถึงมาทำร้ายกันเช่นนี้”
พระนารายณ์จึงตอบไป ว่า
“ความผิดของมึงคือใช้นิ้วเพชร ฆ่าเทวดา โทษของเจ้าถึงตาย ตัวเรานี้ก็เมตตาเจ้าไม่อยากฆ่า แต่เป็นบัญชาของพระอิศวร เราเองก็มีอาจขัดได้ จำต้องสังหารเจ้าในบัดนี้”
นนทกได้ฟังดังนั้นก็ตอบไปว่า
“การจะปราบเรา นั้นทำไมท่านไม่ทำซึ่งหน้า ท่านไม่อายหรือที่แปลงเป็นสตรี แล้วมาทำมารยา หรือว่าเกรงกลัวนิ้วเพชรนี้ จะชี้พระองค์ให้บรรลัย ตัวข้านั้นมีแต่สองมือ จะสู้ พระองค์ ผู้มีสี่มือได้อย่างไร ทำไมถึงต้องทำเรื่องน่าอายอย่างนี้”
พระนารายณ์ได้ฟังก็ตอบกลับไป
“ ที่กูแปลงมาเป็นสตรีนี้ หาได้กลัวนิ้วเพชรของมึงไม่, แต่ตัวมึงนั้นเองต่างหากเล่า ที่จะต้องตายฉิบหายด้วยความหลงใหลใน สเน่ห์ของอิสสตรี ชาตินี้มึงมีแต่สองหัตถ์ จงไปอุบัติ เอาชาติใหม่ให้มีสิบเศียรสิบกรเกรียงไกร เหาะเหินเดินได้ในอากาศ มียี่สิบมือถืออาวุธธนูศร แต่ตัวกูจะไปเกิดเป็นมนุษย์แต่สองกร แล้วจะตามไปราญรอนเอาชีวี”
แล้วก็เงื้อตรีศูล ตัดหัวนนทกขาดกระเด็นไป เสร็จกิจแห่งการปราบ นนทก พระนารายณ์ก็เสด็จกับไปประทับที่เกษียรสมุทร ที่ทะเลน้ำนม กลางมหาสมุทร ตามเดิม เมื่อนนทกตายแล้วก็ไปจุติในครรภ์ของนางรัชดาเทวี มเหสีของท้าวลัสเตียน ที่ยังไม่มีลูก หลังจากนั้นก็ตั้งครรภ์ขึ้นมา